Ekim 2016 da 1 dolar 3 liradan, 2 Ocak 2018 de 1 Amerikan dolar 3,76 Liradan işlem görürken 1 Mayıs’ta 7 TL psikolojik sınırını aştı.
TL 26 senenin en değersiz seviyesinde. TL devamlı irtifa kaybetmesine rağmen neden irtifa kaybettiği üzerinde durma ve çözüm üretme yerine Türk lirasına karşı operasyon yapılıyor diye başta İngiltere olmak üzere dış güçleri göstermesi yanlış takip edilen politikaların üzerinin örtülmesinden başka bir şey değildir. Hatırlanacağı gibi bugün suçlanan İngiltere’ye 2018 yılı Mayıs ayında Sayın Cumhurbaşkanımız üç günlük bir resmi ziyaret gerçekleştirerek yabancı yatırımcıların ülkemize gelmesi için çalışmıştı.
İktidar yine o dönemde TL’den kaçışı önlemek için yatırımın dövize değil kendi paramıza yapılması gerektiğini hatta herkesin yastık altındaki dövizlerini bozdurarak TL’ye dönmelerini içeren kampanyalar yapmıştı. Dönemin Başbakanı Binali Yıldırım, “Dolar dolsa ne olur dolmasa ne olur”, diyerek dolarla alay etmişti. Geldiğimiz noktada aradan geçen 3,5 yıl sonra dolar 1 Mayıs itibariyle 7 TL’nin üzerine çıktı.
Maliye Bakanı Albayrak da dolara yatırım yapanları, “birileri dolar almış yatmış 7 lira olsun da zengin olalım diyerek” adeta dolara yatırım yapanların pişman olacaklarını, dövize yatırım yapmaktan vaz geçmeleri gerektiğinin önemli olduğunu altını çizerek söylemişti.
Binali Yıldırım’ın dolar “dolsa ne olur dolmasa ne olur” sözü dolduğunda ne olduğunu gösterdi. Dış borcumuz arttı. İğneden ipliğe her şeyin fiyatı arttı. Dolara yatırım yapan 2 kat zengin olurken borçlanan 2 kat daha borca gömüldü. Bakan Albayrak’ın alaycı bir tavırla “7 lira olunca zengin olacaklarını” söylediği kesim şimdi Albayrak’la alay ediyor. Ekonomi lafla değil icraatla yönetilir. Ekonomide yaşanan problemleri çözmek için öncelikle süslü lafları, kalem oyunlarını bırakalım, gerçeklerle yüzleşelim. Krizi doğru yönetecek bir ekip kurarak ekonomimizi sağlam temellere oturtalım.
