23 Kasım 2017 de vizyona giren film; Auggie Pulman adlı bir çocuğun 5.sınıfa başlamak için ilk defa bir okula giderek zamana ve çevresindekilere arkadaş olmaya çalışmasını anlatır. Auggie’nin yaşantısı diğer çocuklardan biraz farklıdır. Yüzünde doğuştan deformasyon vardır ve birçok ameliyat geçirmesine rağmen düzelememiştir.
Anne ile baba Auggie’yi okula götürüp kapıdan içeri bıraktıklarında çocuğun arkasından sevinçle endişe karışık bakışları insanın hafızasından silinmiyor.
Okuldaki bazı çocukların acımasız soru ve tavırlarının yanında, merhametli ve yardımsever çocukların da varlığı ;Auggie’ yi zaman zaman üzse de, hayattan umutsuz değil. Arkdaşları arasında kabül görmek ,yer edinmek için müthiş bir çaba sarfettiğini görüyoruz.
Filmin her anı gerçek hayattan bir kesit. Hep yaşadığımız, duyduğumuz acı veren sahneler…Her bir sahne ve kişiler bir bir gözümün önünde canlanıyor .filmle birebir eşleşen bir aileye de bu filmi izlemelerini tavsiye ettim. Çünkü benzer olayları hep görüyor ve yaşıyoruz.
Aslında sadece görünüşteki farklılık değil, fiziksel, zihinsel, ruhsal vb. alanlarda farklılık gösteren çocukların ve ebeveynlerinin ,apartmanlarda , sokakta, okulda, toplu ulaşım araçlarında, oyun parklarında, iş ortamlarında, velhasıl hayatın her alanında yaşadıkları zorluklar, dışlanmışlıklar geldi gözümün önüne bir bir…
Sonuç olarak, bu filmden ;
anne-babaların,öğrencilerin,öğretmenlerin,idarecilerin,komşuların,işverenlerin,yönetcilerin ve öğretmen yetiştiren kurumların alacağı çok ders var. Altı yaş üstü çocuklarla birlikte tüm aile bireylerinin birlikte izlemesi gereken bir film. Bu vesile ile bana bu filmi izlememi tavsiye eden Rahime Edibali Hanımfendiye teşekkür ediyorum… Herkese iyi seyirler…
